Το σπερμοδιάγραμμα αποτελεί ένα πολύ βασικό κομμάτι στη διερεύνηση της υπογονιμότητας ενός ζευγαριού καθώς μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για ενδεχόμενα προβλήματα λειτουργίας του αναπαραγωγικού συστήματος του άνδρα.  Ένα μόνο σπερμοδιάγραμμα δε μπορεί να καθορίσει εάν κάποιος άνδρας μπορεί να επιτύχει τεκνοποίηση, κατηγοριοποιεί όμως τους άνδρες σε ομάδες διαφορετικών πιθανοτήτων όσον αφορά την  επιτυχία μίας εγκυμοσύνης μέσα σε μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Οι βασικές παράμετροι που αξιολογούνται είναι: Οσμή, ρευστοποίηση, ιξώδες, όγκος, συγκέντρωση και ολικός αριθμός σπερματοζωαρίων, κινητικότητα, ζωτικότητα, συγκόλληση και μορφολογία, καθώς και αξιολόγηση παρουσίας άλλων κυτταρικών τύπων.

Στην εξέταση του σπέρματος λαμβάνονται υπόψη τα εξής:

  1. Η συλλογή του σπέρματος γίνεται σε ειδικό αποστειρωμένο δοχείο μετά από αυνανισμό και αποχή 2-7 ημερών.
  2. Μετράται ο όγκος του σπέρματος και ο αριθμός των σπερματοζωαρίων.
  3. Ελέγχεται η κινητικότητα, τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των σπερματοζωαρίων και το pH του σπερματικού υγρού (pH>7,2).
  4. Μετράται ο χρόνος ρευστοποίησης του σπέρματος (φυσιολογικά γίνεται εντός 60΄).

Τέλος, μπορεί να χρειαστεί να πραγματοποιηθεί καλλιέργεια του σπέρματος για την ανίχνευση παθογόνων μικροοργανισμών.

Ο όγκος του σπέρματος σε κάθε εκσπερμάτιση είναι φυσιολογικά πάνω από 1,5 ml και φαίνεται να υπάρχει αντιστρόφως ανάλογη συσχέτιση μεταξύ της συχνότητας εκσπερμάτισης και του όγκου του σπέρματος αλλά και της συγκέντρωσης των σπερματοζωαρίων. Φυσιολογικά, ο αριθμός των σπερματοζωαρίων ανά ml (συγκέντρωση σπερματοζωαρίων) υπερβαίνει τα 15 εκατομμύρια.

Πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό για τη γονιμότητα των σπερματοζωαρίων αποτελεί και η κινητικότητά τους. Φυσιολογικά, πρέπει την πρώτη ώρα μετά την εκσπερμάτιση, τα κινητά σπερματοζωάρια, στο σύνολό τους, να ξεπερνούν το 40% ή εκείνα με προωθητική κίνηση (ταχεία και βραδεία αθροιστικά)  να ξεπερνούν το 32%.

Σχετικά με τη μορφολογία των σπερματοζωαρίων, το φυσιολογικό σπερματοζωάριο αποτελείται από την κεφαλή, τον αυχένα και την ουρά. Η κεφαλή πρέπει να έχει ωοειδές σχήμα και το ακρόσωμα να καταλαμβάνει το 40 – 70 % της επιφάνειάς της. Για να θεωρείται το σπέρμα επαρκούς γονιμοποιητικής ικανότητας, σύμφωνα με τις νέες τιμές αναφοράς της ΠΟΥ (2010), οι φυσιολογικές μορφές των σπερματοζωαρίων θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4%.

Search

Mobile Menou

ΚΑΛΕΣΤΕ ΜΑΣ
ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ